دوپامین رابط بین ساعت بیولوژیک با خوردن تنقلات، پرخوری و چاقی است

31 مارس 2020- طبق مطالعه ای که اخیراً در Current Biology  منتشر گردید، مرکز لذت مغز و ساعت بیولوژیکی مغز به هم مرتبط هستند و غذاهای پر کالری که باعث لذت می شوند، برنامه های تغذیه ی طبیعی را مختل می کنند و نتیجه ی آن مصرف بیش از حد این گونه غذاها و بدنبال آن چاقی است.

محققان به سرپرستی دکتر Ali Güler، استاد زیست شناسی در دانشگاه ویرجینیا نشان دادند که بخشی از مغز که تولید کننده ی ماده ی شیمیایی دوپامین است و ساعت بیولوژیکی جداگانه ی مغز که تنظیم کننده ریتم های فیزیولوژیکی روزمره ی ما است، با هم ارتباط دارند. محققان دسترسی 24 ساعته و 7 روز هفته را به رژیم غذایی پرچرب برای موش ها تقلید کردند و نشان دادند که خوردن میان وعده در هر وقت دلخواه، در نهایت منجر به چاقی و مشکلات سلامتی مرتبط با آن می شود.

تیم دکتر گولر دریافتند که برای موش هایی که رژیم غذایی آنها قابل مقایسه با رژیم غذایی وحشی از نظر کالری و چربی است، برنامه خوردن و تحرک بطور معمول است و این حیوانات وزن مناسب خود را حفظ می کنند. اما موشهایی که با رژیم های غذایی با کالری بالا که مملو از چربی ها و قندها بود، تغذیه می شدند، شروع به خوردن در تمام ساعاتها کرده و چاق می شوند. علاوه بر این، موش های به اصطلاح "knockout" که دانشمندان سیگنال دوپامین آنها را مختل کرده بودند،- به این معنی که آنها به دنبال لذت بردن از رژیم غذایی پرچرب نیستند - یک برنامه غذایی عادی را حفظ کرده و چاق نمی شدند، حتی اگر تمام طول شبانه روز برای 7 روز هفته به غذاهای پر کالری دسترسی داشتند.

دکتر گولر می گوید: ما نشان دادیم که سیگنالینگ دوپامین در مغز بیولوژی شبانه روزی ما را تحت کنترل می گیرد و منجر به مصرف غذاهای پر انرژی در بین وعده های غذایی و در ساعات عجیب و غریب می شود.

گولر می گوید: مطالعات دیگر نشان داده اند كه وقتی موش ها با وعده های غذایی پر چرب بین وعده های غذایی اصلی یا در طی ساعات استراحت عادیشان تغذیه می شوند، كالری اضافی خیلی راحت تر به صورت چربی ذخیره می شود تا زمانی که همان تعداد کالری فقط در دوره های تغذیه ی طبیعی مصرف می شود. این در نهایت منجر به چاقی و بیماریهای مرتبط با چاقی مانند دیابت می شود.

گولر می گوید: بدن انسان در طی هزاران سال، برای خوردن هرچه بیشتر تا زمانی که غذا در دسترس است، تکامل یافته است تا بتواند در زمان قحطی زنده بماند. وی گفت: این تطابق در اوایل تاریخ زمانی كه افراد شكار می كردند و یا می توانستند غذا را در مدت زمان کوتاهی جمع آوری كنند و سپس با دوره های قحطی طولانی مدت روبرو بودند، رهگشا بود و از آنجاییکه انسان ها طعمه های بالقوه ای برای حیوانات بزرگ بودند، در طول روز به طور فعال به دنبال غذا می گشتند و شب ها پناه می گرفتند و استراحت می کردند.

گولر می گوید: ما تحت فشارهایی که دیگر وجود ندارند، تکامل یافته ایم. طبیعی است که بدن ما به عنوان یک ارگانیسم بخواهد تا حد امکان غذا دریافت کند، و چربی ذخیره کند، زیرا بدن نمی داند وعده غذایی بعدی چه موقع است.

وی افزود: اما مطمئناً، اکنون غذا فراوان است، و وعده غذایی بعدی ما به اندازه آشپزخانه یا نزدیکترین غذای فست فود یا همانجا روی میز ماست. غالباً این غذاها دارای چربی، قند زیادی هستند و در نتیجه کالری زیادی داشته و به همین دلیل طعم خوبی دارند و به همین دلیل غالبا در خوردن آنها افراط می کنیم، و با گذشت زمان، این مسئله به سلامتی ما آسیب می رساند.

علاوه بر این، دکتر گولر افزود: پیش از ظهور برق در جامعه مردم روز را از سحر آغاز می کردند ، تمام روز اغلب کار دستی انجام می دادند و سپس با غروب خورشید به خواب می رفتند. بنابراین فعالیت انسان با روز و شب همگام بود. امروز، ما در تمام مدت روز و شب کار می کنیم، بازی می کنیم، با هم در ارتباط هستیم  و غذا می خوریم . گولر گفت: این امر با عملکرد ساعتهای بدن ما که با یک چرخه خواب و بیداری با زمان فعالیت روزانه، خوردن متوسط ​​و استراحت در شب تکامل یافته اند، در تضاد است.

او می گوید: این سبک زندگی وجود نور در تمام طول 24 ساعت، خوردن غذا در هر زمان، الگوهای غذایی ما را بازنویسی کرده و بر نحوه ی استفاده بدن ما از انرژی تأثیر گذاشته است. وی گفت: این تغییر متابولیسم، همانطور که مطالعه ی ما نشان داد، منجر به چاقی می شود که در نهایت به بیماری می انجامد. تحقیقات ما نشان می دهد زمان خوردن غذا به همان اندازه ی مقدار خوردن غذا مهم است. موضوع فقط کالری دریافتی نیست. میان وعده ها که بین وعده های غذایی و یا در ساعت های عجیب و غریب خورده می شود(دریافت کالری در ساعات غیر معمول) به راحتی به شکل چربی ذخیره می شود، و این مسیری است که به کاهش سلامتی و بیماری منتهی می گردد.

منبع:

https://endocrinenews.endocrine.org/study-finds-dopamine-biological-clock-link-to-snacking-overeating-and-obesity/